top of page

Teatr moje życie

SPEKTAKLE GRZEGORZA WALCZAKA:
 

"Naga" -pierwsza w Polsce rock-opera

- premiera w Teatrze Muzycznym w Gdyni (1973 ), nagrana na dwupłytowym albumie (Polskie Nagrania 1972), wznowionym (1995),

"Sowy" - Lublin (1975r.) i Elbląg (1980r.),

"Kaktus" - Stara Prochownia w Warszawie (1990/91r.), Teatr TVP (2.06.1994r.), Programie II TVP,  TVP Polonia (2.03.1995r.)

„Jak smutno żyć, jak śmiesznie żyć” - muzyczny spektakl z muzyką Piotra Rubika w wykonaniu Emiliana Kamińskiego - TVP Pr. II (1996r)

„Przemknę chyłkiem, przeminę” – Warszawski Teatr Pantomimy – Teatr Żydowski 1999/2000 r.

„Zabłąkani Trzej Królowie” - Teatr Rampa 2001r.

„Big Popiel – mysia opera” – Teatr Rampa 2002 r.

„Kusiciel” - Klub 13 Muz – Szczecin 2002 r.,

„Komandor dzisiaj nie przyjdzie” - Szczecin 2003r.

Dusioł” - Wrocławski Teatr Pantomimy, 2006 r. (prezentowany też w Teatrze Wielkim w Warszawie)

„Na przełęczy” wg St. Witkiewicza - G. Walczak jest autorem tekstów piosenek i współautorem adaptacji scenicznej -Teatr Witkacego w Zakopanem 2003 r. i Teatr TVP Pr. I 23.01 2006r.

„Obłoczni, czyli Sen Chopina” – Teatr Praga, 2010 r., (też współreżyseria)

„Saksofon” (na motywach prozy W. Myśliwskiego) - premiera na Festiwalu Wspólnych Kultur w Nałęczowie pod patronatem Filharmonii Lubelskiej, 2012

"Taniec z dusiołem" - autor w duecie z Wojciechem Siemionem, później w formie monodramu w wykonaniu autora ze współudziałem muzyków: Marii Pomianowskiej i Aliny Mleczko/Krzysztofa Ścierańskiego.

W 2019 roku została zaprezentowana całkowicie odmienna wersja z muzyką Krzysztofa Ścierańskiego w wykonaniu Barbary Dziekan i autora.

"Treny mojej matce"/ "Treny pokoleń" - autor w duecie z Wojciechem Siemionem/Olgierdem Łukasiewiczem, później w formie monodramu w wykonaniu autora ze współudziałem muzyków: Krzysztofa Ścierańskiego/Marii Pomianowskiej i Aliny Mleczko/Ewy Beaty Ossowskiej

"Nad przepaścią"

"Obroża" - Teatr Rampa, Warszawa, premiera grudzień 2017. Rzecz rozgrywa się między Matką – emerytowaną aktorką dotkniętą chorobą Alzheimera i jej Synem – pisarzem. Konflikt, momentami groteskowo tragiczny, ale i z nutą głęboko skrywanej, niełatwej miłość Matki i Syna, stanowią tło tego kameralnego dramatu, który jak w soczewce ukazuje niezwykle ważny społecznie problem.

bottom of page